Przechowywanie danych w modelu

Inicjalizacja modelu

Model danych dla aplikacji jest tworzony w momencie wystartowania instancji aplikacji (patrz Uruchamianie aplikacji) . Po stworzeniu modelu może on dostarczać wartości dla pól, zgodnie z definicją źródeł danych. Oraz przyjmować wartości dla pól przechowywanych lokalnie.

Miejsce zapisu danych

Dane zapisane w modelu możemy podzielić na dwa rodzaje - z uwagi na miejsce przechowywania oraz to, kto nimi zarządza.

Dane pobierane z usług

Jeżeli aplikacja korzysta z danych zapisanych i zarządzanych przez systemy organizacji lub zewnętrzne, są one pobierane za pomocą usług. Aplikacja low-code nie jest właścicielem tych danych, nie może ich modyfikować i nie kontroluje zmian ich wartości.

Wartości pobierane są z usługi i zawsze aktualne, z dokładnością do cache (patrz Źródło danych).

Przykłady

• aktualny adres klienta

  • klient składa wniosek o zakup ubezpieczenia

  • po złożeniu wniosku, a przed wygenerowaniem umowy sprzedaży, klient zmienia dane adresowe zapisane w banku (zazwyczaj przez dedykowany proces)

  • na umowie sprzedaży ubezpieczenia mamy zaktualizowany adres - zostanie on pobrany w procesie zgodnie z definicją danych w modelu

• saldo rachunku

  • podczas przyjmowania dyspozycji aplikacja weryfikuje czy na wskazanym przez klienta rachunku znajdują się odpowiednie środki do pokrycia kosztów obsługi

  • przed faktycznym pobraniem środków aplikacja może ponownie zweryfikować środki, aby poprawnie obsłużyć obciążenie rachunku

Dane przechowywane w modelu

Kiedy dane są tworzone i zarządzane przez aplikację, są one przechowywane w modelu danych. Aplikacja low-code jest ich właścicielem, może je modyfikować i kontroluje zmiany ich wartości.

Przykłady

• wnioskowany limit karty kredytowej

  • podczas składania wniosku o kartę kredytową klient podaje wartość oczekiwanego limitu

  • aplikacja może zmienić tę wartość w trakcie obsługi procesu (np. zmniejszyć)

  • na wygenerowanej umowie (i zapewne w komunikacji do klienta) mamy aktualną wartość limitu

• adres korespondencyjny klienta do obsługi procesu

  • podczas składania wniosku kredytowego klient podaje adres korespondencyjny

  • domyślnie aplikacja prezentuje adres zapisany w systemach banku (pobrany z usługi)

  • klient jednak może zmienić ten adres i życzyć sobie korespondencji dotyczącej tego procesu na inny adres

  • aplikacja zachowuje wartości wprowadzone przez klienta

Dane poza modelem

Aplikacja low-code nie musi przechowywać wszystkich danych w modelu. Cześć danych ma charakter tymczasowy i służy jedynie do wyznaczenia docelowej wartości lub podjęcia decyzji, np:

• lista rachunków klienta

  • generuje dziedzinę wyboru konta z komponentu Pola wyboru wartości z listy

  • pozwala klientowi łatwo wybrać konkretny rachunek

  • w modelu danych chcemy mieć tylko wybrany przez Klienta rachunek, cała lista nie jest nam potrzebna

• wiek klienta

  • pozwala podjąć decyzję o możliwości zakupienia produktu (np. Karta <26)

  • jest wyliczany z numeru PESEL

Dane tymczasowe, operacyjne mogą być zachowywane w zmiennych sesyjnych na formularzach, zmiennych procesowych lub w zmiennych skryptów.